Nasza pasieka znajduje się w miejscowości Ruda koło Mielca na Podkarpaciu. Są to piękne okolice z licznymi kwitnącymi łąkami, zagajnikami oraz małymi gospodarstwami rolnymi, które często leżą odłogiem, albo są prowadzone w sposób naturalny. Stwarza to idealne warunki do rozwoju pszczelarstwa na tym terenie. Ule ulokowane są w zacisznych, czystych terenach zielonych z dala od dróg i skupisk ludzkich.

Posiadamy ponad 100 uli wielkopolskich, część z nich to ule wędrowne. Pasiekę i pozyskiwanie miodu prowadzi osobiście wieloletni doświadczony pszczelarz Jan Dereń. Hodowla pszczół, pozyskiwanie i konfekcjonowanie miodu odbywa się zgodnie z wymogami sanitarno - higienicznymi przewidzianymi dla tego typu produkcji. Pasieka objęta jest nadzorem weterynaryjnym. Bartnictwem zajmujemy się od czterech pokoleń.

Dostępne Miody

Miód pszczeli to naturalny produkt wytwarzany przez pszczoły z nektaru kwiatowego lub spadzi. Dojrzewa w ulu i jest przechowywany w zasklepionych plastrach. Naturalnym procesem jest jego krystalizacja, która nie wpływa na właściwości odżywcze. Szybciej krystalizują miody wiosenne, wolniej np. akacjowy. Skrystalizowany miód można ponownie upłynnić, podgrzewając go do 42°C. Zawiera głównie glukozę i fruktozę, które szybko wchłaniają się do krwi, dostarczając energii lub magazynowane są w wątrobie. Miód wspomaga detoksykację, chroni przed szkodliwymi substancjami i jest słodszy od cukru, a jednocześnie mniej kaloryczny.

Miód pszczeli zawiera łatwo przyswajalne cukry proste, kwasy organiczne, enzymy, sole mineralne (wapń, potas, magnez) oraz inhibinę – substancję hamującą rozwój drobnoustrojów. Jego skład zależy od źródła nektaru lub spadzi i sposobu pozyskania. Dominują węglowodany, głównie glukoza i fruktoza. Miód dostarcza także witaminy z grupy B (B1, B2, B6, kwas foliowy, nikotynowy i pantotenowy) oraz liczne pierwiastki, m.in. potas, fosfor, żelazo, cynk i mangan.

Pszczoły zbieraczki pobierają nektar z kwiatów, dodają enzymy i przekazują go pszczołom ulowym. Te wzbogacają go w aminokwasy, kwasy organiczne, białka i enzymy, rozkładając cukry złożone na proste. Następnie nektar trafia do komórek plastra. Zawiera on dużo wody, dlatego robotnice wentylują ul skrzydełkami, by ją odparować. Po dojrzeniu miód jest zasklepiany cienką warstwą wosku i gotowy do odwirowania.

SPOŻYWANIE I DAWKOWANIE MIODU:

Nie zaleca się podawania miodu niemowlętom do ukończenia 1. roku życia, natomiast dzieciom w wieku od 1 do 2 lat zaleca się spożywanie do 7 g dziennie, dzieciom od 2 do 6 lat – od 10 do 20 g dziennie, dzieciom w wieku 6–12 lat – od 30 do 50 g dziennie, podczas gdy młodzieży i dorosłym – od 60 do 150 g dziennie.

Życzymy Smacznego